مکتب صادق

بیا به دیدن گل، سوی گلسِتان برویم
از این قفس به درآییم و نغمه‌خوان برویم

نسیم صبح وزید و شکوفه باز شکفت
بیا به طرْف گل و باغ و بوستان برویم

جهان و هر چه در او هست می‌شود فانی
غنیمت است دمی سوی دوستان برویم

چنان دو شمع بسوزیم پای یک‌دیگر
چنان دو پروانه از سر جهان برویم

کنون که بانگ اذان می‌رسد ز مأذنه‌ها
به‌جاست تا که به محراب عاشقان برویم

ابوحنیفه کجا درس دین دهد بر ما؟
بیا به مکتب صادق، مدیحه‌خوان برویم

به نزد خویش کسی «شیفته»! نشد عالِم
بیا به درس فقیهان نکته‌دان برویم

جوادهاشمی تربت
عزیزاللهمبارکی متخلّص به شیفته.