شعر مصائب اسارت شام
بغض گلویم
بغض گلویم مسیر آه گرفته
از غم خورشید قلب ماه گرفته
این همه رقاصه از برای چه اینجاست؟
بس که شده ازدحام راه گرفته
شهر پر از هلهله ست و زینب کبری
یک نفره بانگ وا اخاه گرفته
با اسرای یهود، آل نبی را
فکر کنم شام اشتباه گرفته
درد بزرگیست اینکه دختر غیرت
دور و برش را فقط نگاه گرفته
سنگ رها از کمان پیره زنان را
آه ببین جا به سجده گاه گرفته
یوسف ما سیر شد ز عرش نشینی
از سر نی راه سوی چاه گرفته
میلاد حسنی