ای آفتاب زمین خورده ماهِ نیزه حسین
طلوع کرده سرت درپگاهِ نیزه حسین
پناهگاهِ یتیمانمو بدونِ پناه
خودت بگیر مرا درپناهِ نیزه حسین
ز آهِ تو به زمین ریخت گریه ی شمشیر
زِ اشکِ من به هوا رفت آهِ نیزه حسین
پِیِ سرِ تو دراین شهر کوچه گرد شدم
مرا کشانده به بازار راهِ نیزه حسین
چه داغها که به رویِ جگر گذاشته است
بگو به من چه نبوده گناهِ نیزه حسین
امان ز کارِ سنان و امان ز زخمِ زبان
امان ز نیزه وقلبِ سیاهِ نیزه حسین
به پیشِ چشمِ ترم بارها زمین افتاد
سرِ شکسته ات ازجایگاهِ نیزه حسین
محمد بیابانی
سلام و درود
دعوتید به زیارت عشق
بر قرار و بر مدار
یا علی