مولای من

ای حاجتِ قدیمی دنیا! روا شدی
دنیای عرش بودی و دنیای ما شدی

دنیای بی تو ارزش خالق شدن نداشت
حُسنِ دلیلِ خلق، برای خدا شدی

تو رازِ سر به مُهرِ خداوندِ کعبه‌ای
دیوارِ خانه باز شد و برملا شدی

با تو سکوتِ عُزلتِ پیغمبری شکست
شأنِ نزولِ قاری غارِ حرا شدی

گفتیم ابوتراب و نوشتیم ابالحسین
از بین خاک‌ها پدرِ کربلا شدی

بالابلندِ وادی کوتاه‌قامتان!
ای قله‌ای که نونِ میان لَنا شدی

اوج غریبی است که در این همه زمان
با مردمِ زمانه‌ی خود آشنا شدی

حی‌علی‌الصلوهِ فراداترین قیام!
آخر میان جهلِ جماعت قضا شدی

رضا قاسمی