می رفت تا که دِینِ خودش را ادا کند

می رفت تا که دِینِ خودش را ادا کند
این دشت را به تیر غمش مبتلا کند

تنهاترین مدافع اسلام, یک نفس
می رفت مثل باد که طوفان به پا کند

آتش گرفته بود دل لشگر از تبش
می خواست حاجت جگرش را روا کند

اما ز دور, نیزه ای او را نشان گرفت
باید صَفیّه در حرم او را دعا کند

افتاد روی خاک و تنش پاره پاره شد
کو یک نفر که مادر او را صدا کند

دارد صَفیّه خواهرش از راه می رسد
گویید مصطفی کفنی دست و پا کند

یا لااقل عبای خودش را در آورد
این جسم پاره جمع, به زیر عبا کند

دارد صَفیّه خواهرش از راه می رسد
چشمش به جسم حمزه نیفتد, خدا کند

شاعر دوباره حال و هوایش عوض شد و
باید اشاره ای ز غم کربلا کند

اینجا صَفیّه زیر عبا دید حمزه را
او را اگر برهنه ببیند چه ها کند

شاعر:رضاباقریان