آرامش حیدر

این اشک که خود گوشه ای از رحمت زهراست
عرض ادب کوچک ما ساحت زهراست

آن کس که پیمبر به دو دستش زده بوسه
او اُم ابیهای نبی حضرت زهراست

فضه که خودش محرم اسرار الهی است
فخرش شده این رتبه که در خدمت زهراست

پاهای ورم کرده و چشمان پر از اشک
در وقت عبادات و دعا خصلت زهراست

نان پختن زهرا دل ما را علوی کرد
بنده شدن ما اثر برکت زهراست

فردا که خلایق همه در حال فرارند
امید دل ما, نظر رحمت زهراست

نگذاشت علی بی کس و بی یار بماند
 آرامش حیدر, نفس راحت زهراست

بستند درِ خانه به رویش همه ی شهر
این گوشه ای از درد و غم غربت زهراست

خورشید پُر از نور علی از چه گرفته؟!
این سایه دگر چیست که بر صورت زهراست؟!

 محمد جواد شیرازی