شعر شهادت حضرت رقيه (س)
بال و پر افتاده ام را
یا جمع کن خاکستر افتاده ام را..
یا بوس کن بال و پر افتاده ام را
آن روکش روی طبق را بر سرم کن
پیدا نکردم معجر افتاده ام را
این ظرف کوثر با تکان میپاشد از هم
نازش نکن این پیکر افتاده ام را
از خاکها بر لاله ی گوشم کشیدم
شاید نبینی زیور افتاده ام را
در کوچه وقتی با لگد خوردم به دیوار
دیدم درآنجا مادر افتاده ام را
سید پوریا هاشمی