شعر وفات حضرت خديجه (س)

خدیجه الکبری (س)

بزرگ مادران ، مادر بزرگ نسل زهرا تو
و ام المومنین واقعی هر دو دنیا تو

تمام شیر مردان جهان قربان این رتبه
نخستین زن که ایمان بر نبی آورد تنها تو

همین کافی است در شان رفیعت تا خود محشر
که گشتی مادر انسیه ای ، ما فوق حورا تو

تو بخشیدی خداوندت ، به تو بخشید زهرا را
ندارد تا ابد اسلام ثروتمند الا تو

خدا سنگ صبوری مثل زهرا بر تو بخشیده
چه غم قهرند اگر بانو ،در و همسایه ها با تو

خدا را شکر من زهراییم ، پس نیست ایمانم
بدهکار کسی غیر از رسول الله ، مولا ، تو

خدا را شکر در دنیا ، نمک پرورده ات هستم
بیا فردای محشر هم ، شفیعه باش من را تو

فدای بخشش ِبی منتت ، ای مهربان مادر
ز مولایت چه با خجلت ، کفن کردی تمنا تو

دو عالم آه زهرا ، آه زهرا داشت روی لب
همان لحظه که می کردی وصیت ها به اسما تو

همان بهتر که رفتی و ندیدی یاس شد لاله
نبودی شکر حق مادر ، زمان غسل زهرا تو

 محمد حسین رحیمیان

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا