شعر مناجات امام حسين (ع)
خونِ خوبان همه فدایِ حسیــن
خونِ خوبان همه فدایِ حسیــن
جان به قربانِ بچه های حسیـن
خوش به احوالِ هفت پشتِ کسی
که شده نوکر و گدای حسیـن
میرسیدر مسیر ِ سِـیر و سُلـوک
آخرِ سر به کربلایِ حسیـن
بخداوندقسم شفا بخش اســت
تربتو نذری و غذایِ حسیــن
بعدِروضه عجیب مـیچـسـبـد
دوسه تا حَبه قند و چایِ حسیـن
همهیِ دلخوشیِّ من روضه سـت
پسنکن ناخوشم خدایِ حسیـن
تـامُـحَـرَم مـرا نـگـه داریــد
دلِمن تنگ شده برایِ حسیـن
عـاقـبـت مــیکـُشَـد مـرا داغ ِ
جسمِ عریان و بوریایِ حسیـن
ای خـدا بـعـدِ مـرگ اجازه بده
که بیایم به روضه هـایِ حسین
رضا قربانی