زاری کنم

می روم بر درگه شاه کرم زاری کنم

می روم بهر دل دیوانه ام کاری کنم

می روم تا خادمان درگهش را با مژه

وقت جارو کردن صحن حرم یاری کنم

دوست دارم از شراب ناب او لب تر کنم

روز ها بد مستی و شب مدح دلداری کنم

آن قدَر اشک از دو چشم خویش می سازمروان

تا که آخر از رخ او پرده برداری کنم

هم چو پروانه بگردم دور شمع روی او

گر بگوید جان فدا کن بی درنگ آری کنم

چون گدایان می روم بی چیز و بی کس بردرش

گوشه ی چشمی گر اندازد جهانداریکنم

گشته ام از عشق چشمان سیاهش کافر و

در سرم نبود دوباره عزم دینداری کنم

محمد هاشم مصطفوی