سه ساله حسین

وقتی که شده فاطمه الگوی رقیه
داده ست فلک تکیه به زانوی رقیه

ماه ست گدای سر بازار نگاهش
خورشید بود مشتری کوی رقیه

چشمان علمدار اگر چشمه ی خون شد
میخواست نباشد خجل از روی رقیه

دست چه کسی خورده به آیینه رویش
زخم ست چرا گوشه ی ابروی رقیه

یک روزه شده پیر چه گفتید به این طفل
ای زجر سفید ست چرا موی رقیه

وادار نکن دختر نالایق خود را
اندازه ی او نیست النگوی رقیه

ترسیم نکن داغ غم مادرمان را
باپات نزن ضربه به پهلوی رقیه

مهدی کبیری