شعر ولادت امام حسن (ع)

شاه کرم

مائده های رحمت و لطف حریم وا شده

قامت هفت آسمان پیش کریم  تاشده

دست نیایش زمین مسیر عرش را گرفت

هلهله های نــُـه فلک به سبکربّنا شده

یاس محمّد امین  کــُــفوامیر مؤمنین

خالق اِنشقاق ماه  با دم هلاتی شده

صف بکشید و کوچه را غــُــرُقکنید عاشقان

پرده کنار رفته و لحظه ی رو نماشده

فرشته پهن می کند سفره ی عشق وعاشقی

شاه کرم رسیده و رزق حرم جدا شده

حاتم از او شنفته و سوی مدینهرفته و ….

گفته گذشته ها گذشت  حال فقطگدا شده

سعی و صفا و مروه و کعبه و مشعر ومنا

مــُــحرم مهد پسر فاطمه مجتبی شده

 

طواف عشق می کنم با دح حیِّذوالمنن

سرود امشبم شده حسن حسن حسن حسن

 

سرود ناب سینه ام نام امام مجتباست

حسن ترنــُّـم لب اهل زمین وماسِواست

سبط نبیِّ اکرم و وارث پرچم علی

امید قلب فاطمه امام شاه کربلاست

محو شود به ضربه ی خدائیــَّشفتنه ی سرخ

سبزقبای علوی شاخص وقت فتنه هاست

کاخ بنی اُمیّه را کیاستش به همزده

رهبر مِهر و الگوی صداقت و صبر وسخاست

ولادتش میانه ی هلال ماه مغفرت

شهادتش زمانه ی عزای ختم الانبیاست

سفره ای از کرامتش پهن شده که بیگمان

جیره ی آن روزیِّ من سهم شما قسمتماست

به یا علیُّ یا عظیم  ِ عشقوا شده لبم

مقصد یاکریم دل کوی کریم آشناست

 

به قدر می رسد کسی که قدر اوشناخته

هر که دلش به غیر او سپرده مفتباخته

 

غلام خانه زاد را به خانه راهداده ای

باز به بی پناه در حرم پناه دادهای

دست مرا گرفتیُّ و کشیده ای بهسمت خود

به سائل قدیمیّت جلال و جاه دادهای

تو که قدم گذاشتی به روی چشمآفتاب

چه اعتبار و عزّتی به نور و ماهداده ای

منو نیایش و دعا!!!  منو دمخدا خدا!!!

تو این جلا به سینه ی غرق گناهداده ای

دوباره در حسینیّه زبان به روضهباز شد

دوباره آبرو به این روی ِ سیاهداده ای

بغض یتیمیِّ تو و اشک غریبیِّ علی

تو خط ِّ روضه خوانیُّ و آه بهچاه داده ای

تو گوشزد نموده ای علقمه را بهپهلوان

تو راه نینوای غم نشان شاه داده ای

 

مراد کربلا شده مرید سر به زیر تو

نیامده نمی شود یافت کسی نظیر تو</s tr ong>

 

به انتظار لحظه ای نشسته ام کهتکسوار

با دم  حیدری بَرَد دست بهسمت ذوالفقار

دمی که کعبه از لبش می شنود علیعلی

وَ بغض کوچه می شود شکاف قبرنابکار

با مژه های دیده و اشک تمیز می کند

شیعه بقیع یار از گرد غریبی ُّ وغبار

منجیِّ عشق می رسد که مثلمشهدالرّضا

صاحب صحن و گنبد و حرم شود مزاریار

مدینه می شود پر از زمزمه هایفاطمی

پر از امیر خیبر و سوز غدیر روزگار

به کوریِّ سقیفه  و اهالیِّزخم زبان

صحن و سرای مادری بنا کند در آندیار

روضه ی فاطمیّه و کوچه ی بغضمجتباست

اصل و دلیل محکم شیعه برای انتظار

 

روز ظهور منتقم عید کریم و مادراست

دعای ندبه نغمه ی احمد و آل حیدراست

 

حسین ایمانی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا