شعر حضرت رقیه (س)

درِ این خانه که جبریل ارادت دارد
سگ دربار به یک شیر شرافت دارد

قلمم لال شد از وصف,چه گویم وقتی
کمترین نوکرشان حکم شفاعت دارد

ره صد ساله کند یک شبه طی با سرعت
هرکسی با علی و فاطمه وصلت دارد

ام اسحاق همان ام رقیه, جز او
کیست بر همسری شاه لیاقت دارد

شده روشن حرم وقلب حسین از قدمش
که از این حیث به او ماه شباهت دارد

غرق شد در صفت رحمت کشتی نجات
اینچنین شد که خودش باب کرامت دارد

هر فقیر از در او رفت خودش حاتم شد
بذل خانم به گدا نیز سرایت دارد

چند سالی شده هم دوش حسن,پس قطعا
با کریمان جهان سخت رقابت دارد

چقدر رفته در این باب به دختر,مادر
بسکه بر سینه زنان لطف و محبت دارد

فضلش این بس که شده آینه قدی او
دختری که قد یک کوه شهامت دارد

اینکه شد پیکر او بین یهودی ها دفن
خودش از غربت دردانه حکایت دارد

علی اکبر نازک کار