شعر روضه حضرت ابوالفضل العباس(ع)

این دو چشم است که ماننددو دریا شده است

آه برخیز و ببین خیمه چه غوغا شده است

جرأت دست زدن بر تن تو نیست مرا

چقدر تیر در این پیکر تو جا شده است

به … چه شق_القمر ی کرده عمود آهن

فرق تو تا وسط ابروی تو وا شده است

قد و بالات به هم ریخته, چشمت زده اند

چه شده پیکر تو مثل معما شده است

به گمانم که تو از جای نخواهی برخاست

آه … حالا به سرم خاک دو دنیا شده است

تیر را می کشم از چشم تو بیرون عباس

تا ببینی که ز داغت کمرم تا شده است

من هنوز از سر نعش تو نرفتم اما

بینشان با طمع رأس تو دعوا شده است

وحید محمدی