شعر روضه حضرت رقیه (س)

این طرف سنگ سوی قافله می اندازند

آن طرف سکه  سوی حرمله می اندازند

تا رسیدیم به شامات نشد گریه کنم

وسط هق هق من هلهله می اندازند

آه قدم نرسید از لب تو بوسه زنم

آه نی ها چقدر فاصله می اندازند

من هنوزم که هنوز است تنم میلرزد

بین بازار که حرف صله  می اندازند

پشت دروازه ساعات عمو شاهد بود

به روی گردن من سلسله می اندازند

یاسین قاسمی