شور و شوق سفر

شور و شوق سفر گرفته دلی,از مَنِ خود اثر نمی خواهد
دل سپرده به آسمان و ولی, سفرش بال و پر نمی خواهد

روضه خوان یک نفس بخوان امشب , روضه ی اشک و آه و ماتم را
عاشقی که شکسته بال و پرش, غیر ِ چشمان تر نمی خواهد

لرزه افتاده بر تَنِ شاعر, هی زمین می خورد وَ می افتد
تارسیدن به گنبد ِ سرخت ,یک قدم بیشتر نمی خواهد

بی خبر آمدم به سوی شما ,السلام علیک:  ثارالله ….
عذر من را قبول کن آقا ,عشق – اما – اگر نمی خواهد

آه ….آقا …لب ِ شکستهِ دلی , درد های نگفته ای دارد
چشم دارد به مهر و لطفشما , کفتر نامه بر نمی خواهد

روضه خوان , می رسد بهطفل صغیر , تشنه لب روبروی شط ِ فرات
شور پرواز ناگهان دارد….! طفل معصوم ((پَر )) نمی خواهد

جتاب ِ گفتن ندارد انگاری, سینه ی روضه خوان عطش دارد
کنج مخروبه  کودکیتشنه , آب را بی پدر نمی خواهد

آتشی شعله می کشد از دل ,درد در نای و نی نمی گنجد
خیزران خیزران غم و اندوه, شکوه ی مختصر نمی خواهد

موعظه کن امام خوبیها ,روی ((نی )) آیه های یاسین را …
آه ….از بی وفایی کوفه, آه …هم گوش کر نمی خواهد

شیعه مدیون ظهر عاشوراست, سر به تن بی شما نمی ارزد
تا قیامت به یاد خواهدداشت , سرفرازی که ((سَر )) نمی خواهد

سید مهدی نژادهاشمی

(بجنورد)

برگرفتهاز وب وزین  رواق کرامت