شعر وفات حضرت خديجه (س)
صاحب عزت
به نام خالق روزی رسان به نام خدا
به نام صاحب عزت،خدای آل عبا
قلم به دست گرفتم اگر اجازه دهید
کمی نویسم از آن روحِ پاک و پاکی ها
همان که طاهره بود و زکیه،راضیه
فراتر از همه،چون بود مادر زهرا
همان که زندگی اش وقف دین احمد شد
و بود با مددش همرهِ نبی خدا
سلام حضرت حق بر خدیجه شد نازل
چه شوکتی! به کوریِ چشم عایشه ها
علی گریست برای بزرگیِ داغش
علی ستوده و خوانده اش “سرور زنها”
شنیده ام که عبای رسول شد کفنش
خوشا به حال مقام و جلالِ او اما…
دوباره حرف کفن گشت،چشم من خون شد
و رفت تا دم گودال ،عصر عاشورا…
همینکه ضربه زدند و سرش جدا کردند
کفن که نه،برایش حصیر آوردند
امین فرخی