عشق خدا

عشق خداست عاشق زهرا خدای اوست
این شعر اگر قبول کند در ثنای اوست

تطهیر واژه ، شرط شروع قصیده است
در مدح بانویی که حسن خاک پای اوست

نور دل محمد و تاج سر علی ست
خاک درش ابوذر و سلمان گدای اوست

بالله علی و فاطمه یک روح واحدند
زهرا فدای حیدر و حیدر فدای اوست

فرزند او به سن کمش هم بزرگ ماست
در هر دل شکسته در عالم هوای اوست

زهرا دلش شکست ، پدید آمد انکسار
این اشک ما نواده ای از اشکهای اوست

زهراست مستند ، به سند احتیاج نیست
باغ فدک کم است ، دوعالم برای اوست

این در ،چه سالم و چه شکسته امید ماست
اکسیر جاودانه ، غبار سرای اوست

در انتظار خوردن پایی به در مباش
ای اهل گریه روضه ی زهرا دعای اوست

گویا به خانه آمدنش هم نشسته بود
یک طفل پیر ، باخبر از ماجرای اوست

زهرا اراده کرد که پیر علی شود …
تابوت شرمسار غم انحنای اوست

 ناصر دودانگه