شعر گودال قتلگاه
مادری غرقِ آه
آمدم بی پناه، یاألله
خسته ام از گناه، یاألله
با تو این حالِ مبهم و آشوب
میشود روبراه…یاألله
غرق کفرانِ نعمتم، گاهی…
عذرِ من را بخواه! یاألله
گم شدم! باز میروم انگار-
راه را اشتباه…یاألله
دست من را بگیر و برگردان
تا نیفتم به چاه، یاألله
مثل «حر» عاقبت بخیرم کن
با همان یک نگاه، یاألله
می کِشد سمت روضه شعرم را
مادری غرقِ آه، یاألله…
مادر افتاد! تا که خورد حسین(ع)
نیزۂ گاهگاه، یاألله
چه کنم؟! آب خورد و وارد شد
شمر(لع) در قتلگاه، یاألله
خنجر کند و حنجر تشنه
چکمه های سیاه، یاألله
روی تل رویِ صورتش میزد
زینبِ(س) بیگناه یاألله
بیهوا ریختند در گودال
یک تن و یک سپاه، یاألله!
مرضیه عاطفی