مایه ی آرامش

ای گریه بر تو مایه ی آرامشم حسین
نازتو را به جان ودلم می کشم حسین

با اشک روضه صبح من آغاز می شود
خیس است هرشب ازغم تو بالشم حسین

ای کاش مستجاب نگردد دعای من
غیر از زیارت است اگر خواهشم حسین

من ابربغض های فروخورده ام, که شد
نام تو بهترین سبب بارشم حسین

در این محیط فتنه و جنجال ها فقط
در زیر پرچم تو در آسایشم حسین

اندازه ی لیاقت هرکس به دست توست
خاکم که بی تو لایق فرسایشم حسین

در اوج بی سوادی ام استاد می شوم
وقتی که می شود همه ی دانشم حسین

دل بسته ام به لطف تو در امتحان عشق
آماده ی ورود به هر آتِشم حسین

مجتبی خرسندی