مولای من

مشغول تو بودن خودش گیراترین پند است
بر کام تلخم مدح تو شیرین تر از قند است

انگشترت قسمت نشد ما خاک پا بردیم ..
خاکی که پایت را ببوسد آبرومند استدستی که انگشتر به او دادی که جای خود
دستی که قطعش کرده ای هم از تو خرسند است

خوبان ندارند آنچه را در چنته داری تو
آنچه نداری و همه دارند، مانند است

آن که تحیر را به چشمش دیده اعجاز است
آن که کمر بسته به اثبات تو سوگند است

درک من از الیوم اکملت لکم … این است
در زیر دینت تا ابد دین خداوند است

ناصر دودانگه