شعر ولادت اميرالمومنين (ع)
مولای من
نشسته ام به دعا گر علی قبول کند
مرا غبار کف شارع الرسول کند
تمام روز به او فکر میکنم ای شیخ
که هر خیال به جز این مرا ملول کند
علی نبوت و عدل و معاد و توحید است
اکر بناست کسی صحبت از اصول کند
علی ستاره و خورشید و ماه هرگز نیست
که دیده است خداوندگار افول کند
پناهگاه جهان است شهر شیر خدا
و شوقش اهوی تصویر را عجول کند
در عمق سینهی من جا گرفته مهر علی
طبیعی است کتاب خدا نزول کند
دوباره مثل علی در جهان نمی آید
خدا به صورت انسان مگر حلول کنید
در احتضار توام ای فمن یمت یرنی
مباد عادلی از وعده اش عدول کند
سید محمد حسین حسینی