شعر ولادت امام جواد (ع)

نهمین نورِ خانهٔ زهراست

آفتابی که در افق پیداست
نهمین نورِ خانهٔ زهراست

در تلألؤ جهان به او خیره…
انعکاسش شبیهِ آینه‌هاست

اوست مصداقِ لیله القدرم
قبله‌ام کاظمینِ این آقاست

مُتنعم شده به باغِ بهشت
ناز پروردهٔ امام رضاست

آستانِ رفیعِ او ملکوت…
شَأنش از قدر و رتبه‌ها والاست

از کراماتِ اوست الطافش
اَجوَدُ الاَجوَدینِ این دنیاست

متقی زاده بود و متقی است
قُلهٔ حِلم و حکمت و تقواست

مظهرِ بخشش و عطوفت اوست
صاحبِ خانهٔ سخاوت اوست

جود را یاد این و آن داده
حسِ بارش به آسمان داده

تا که گفتیم بی کَس و کاریم
خانه‌اش را نشانمان داده

خانه‌اش پاتوقِ گدایان است
به همه پایِ سفره نان داده

بارِ عام است لطفِ این آقا
به غنی و فقیر امان داده

حِرزِ او را به بازویش بسته…
بعد عیسی به مُرده جان داده

دَمِ بابُ الجواد مُعتکفیم
کنجِ جنت به ما مکان داده

گفته وارد شَوید در حِصنی…
یا جوادالاَئمه ادرکنی

مهدی قربانی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا