شعر شهادت حضرت عبدالله بن الحسن (ع)شعر محرم و صفر
نوه یِ حیدر کَرار
نوه یِ حیدر کَرار وُ پسر خوانده یِ شاه
گفـت لاحـولَ وَ لا قـوَّه اِلا بـِاالله
کربلا زیرِ قَدمهایِ حسن می لرزد
یاحسن زمزمه یِ لَـعلِ اَبا عبدالله
فاتحِ جنگِ جمل بود که میدان می رفت
آیه ی نَصرُ مِنَ الله بخوان بسم الله
کودکِ صحن امام شهداء مَردی کرد
تَهِ گـودالْ خـدا گفت که ماشاءَالله
بویِ یاس آمد وُ بویِ حسن وُ بویِ علی
لَـکَ لَـبیک حسـین ابن علی ثارالله
گِرِه یِ کور اگر زندگی اَت خورده بِدان
می شود باز به دستانِ همین عبدالله
ندبه خوان باش که در روضه یِ او می دانم
دیـدنِ یار میسَّـر شـود ان شاءالله
حسین ایمانی