پرم سوخته

با این که پرم سوخته اما جگرم هست
از داغ تو تا روز ابد چشم ترم هست

“تا یار که را خواهد و میلش به که باشد”
من که همه آن سوی تو شوق سفرم هست

هر جا بروم حس غریبی نکنم چون
از گریه کنانت همه جا دور و برم هست

فردا که همه در پی یک لکه ی ابرند
از پرچم تو سایه ی امنی به سرم هست

پژواک حسین گفتن من کی شده خاموش
در گوش زمین تا به قیامت اثرم هست

فریاد زدی سمت خیامم نرو ای شمر
تا که نفسی در بدن محتضرم هست

بهمن ترکمانی