شعر مناجات امام حسين (ع)
غم حسین
غیر از غم حسین نخوردیم اگر غمی
ما را ز خاطرش نبَرَد فاطمه(س) دمی
ما بعد گریه بر غم او زنده میشویم
عالم ندیده بر خودش اینگونه ماتمی
ای کاش که بماند تا سال بعد هم
بر سر در حیاط دلم چوب پرچمی
دنیا اگر نداشت محرم فقیر بود
بی عشق او چه روز و شبی و چه عالمی
هر کس که مهر او نشود جا به سینه اش
نامش نمیشود که بنامند آدمی
نوشیده ای و بی خبری از شراب عشق
ای گریه کن تو صاحب یک نه، دو زمزمی
در برزخ اند حامی تو دست های او
وقتی گدای ساقی عطشان علقمی
بهمن ترکمانی