شعر مدح و مناجات

در تحیُرند

 

پیغمبران عرش خدا در تحیُرند

 

بر ساحت مقام شما غبطه می خورند

 

تا آدم از زبان خدا وصف تان شنید

 

از قصد رفت و با عجله سیب سرخ چید

یا مظهر العجائب

 

لمداده ام به تکیه گه لن ترانی ات

منسخت راحتم که ندارم نشانی ات

اولتو از پیاله ی هستی چشیده ای

مانیز میخوریم زجام دهانی ات

عشق خدا حیدر

ای دل اگر عاشقی عشق خدا حیدر است

دلبر تو هر که هست دلبر ما حیدر است

رشتۀ حبل المتین بعد نبی جانشین

معنی اکمال دین گفته خدا حیدر است

مولای درویشان سلام

یا امیرالمؤمنین! مولای درویشان سلام

آه مجنون خدا! لیلای درویشان سلام

السلام ای در نگاهت موج و دریا بیقرار

السلام ای در سکوتت کوه و صحرا بیقرار

قول مردانه را نمی فهمم

شوق مستانه را نمی فهمم

قدر پیمانه را نمی فهمم

(( در میخانه بسته اند )) و من

راز میخانه را نمی فهمم

رقیه مذهب شدم

مست شدم رقیه مذهب شدم

باده خور از ساغر زینب شدم

شکر که قلاده زدندم ز لطف

تا سگ این بیت ملقّب شدم

توحید شالچیان ناظر

نون و قلم

نو بهاری که زمین تشنه دیدار شماست

زرد را سبز نمودن حیطه کار شماست

عقل درمانده و ادراک نمیفهمدتان

کار عشق است که تمّار سر دار شماست

خم ابرو

 

ما از خم ابروت به توحید رسیدیم

جز رب به پس چهره تو هیچ ندیدیم

رفتیم به مسجد که کمی باده بنوشیم

در وقت اذان زود به میخانه دویدیم

سراج العارفین

 

علی راه سعادت , روح دین است

علی تفسیر قرآن مبین است

 

علی تصویر آیات الهی است

و این یعنی که او حبل المتین است

حیدرانه

 

از ابتداکه عالم امکان درست شد

لوح وقلم, ستاره و کیهان درست شد …

غیر ازخدا, علی و پیمبر کسی نبود

از نورمرتضی گل انسان درست شد

شه کارآفرینش دادار حیدراست

شه کارآفرینش دادار حیدراست
نفس و وصی احم مختار حیدراست
وقت نبرد و حمله جلودار حیدراست
استاد بی نظیر علمدار حیدراست

زخمی ام التیام می خواهم

زخمی ام التیام می خواهم
التیام از امام می خواهم

السلامُ علیک یا ساقی
من علیک السلام می خواهم

دکمه بازگشت به بالا