جز نوای عشق هرگز نیست شوری در سرش
او که سرتا پا شده محو صفات دلبرش
شد مسلمانِ نگاه رحمه للعالمین
قبل از آنیکه بخواند آیه ای پیغمبرش
شان او بنگر، سلام از ذات حق می آورَد
تا که از معراج می آید به خانه همسرش
هرچه زن های عرب زخم زبانش میزدند
بیشتر از قبل ها میشد به احمد باورش
میرود اسلام تا اوج آن زمان که میشود
ثروت بانو و تیغ مرتضی بال و پرش
اشهد انَّ علی را گفته چون قبل از غدیر
اسوه ی عالم شد ایمان ولایت محورش
پاک تر از او نبوده پس خدا میخواسته
پرورش یابَد درآغوش خدیجه کوثرش
مادر زهراست ام المومنین، شاعر بگو
کوری چشم تمام دشمنان ابترش
تا قیامت زیر دین مادری هستیم که
مادری کرده برای اهل عالم دخترش
احمد جواد نوآبادی