«مادر مؤمنان» لقب داری
تا ابد هچو کوهِ ایمانی
بهترین همسر رسولُ الله
اولین بانوی مسلمانی
مٙحرم سِرّ مصطفی بودی
لحظه لحظه کنار او ماندی
نزد پیغمبر خدا خود را
کمتر از یک کنیز میخواندی
هر کجا کار دین گره میخورد
ثروتت را نثار میکردی
اُسوه‌ی ساده‌زیستی بودی
(از تجمل فرار میکردی)
حُسن رفتار و خُلق نیکویت
بین خٙلق خدا زبانزد شد
آنچنان کار خیر کردی که
خانه‌ات غرق رفت‌وآمد شد
در همان عصر جاهلیت هم
جلوه دادی کلام مُتقٙن را
باوجودت قُریشیان دیدند
مظهری از کمال یک زن را
راستگو، با وقار، خوش سیرت
مثل تو هیچکس در عالٙم نیست!
حق بده کم بیاورم بانو
«مادر فاطمه» شدن کم نیست
محمد زوار