شعر مدح امام حسين (ع)

به عشق نوحه گرت

به عشق نوحه گرت آمدمبه هیئتت
بهعشق اسم و نصب آمدم زیارتتان
 

ولی ز لحظه ی اول کهگنبدت دیدم
زشوقدیدن کویت چو ابر باریدم
 

خجل ز نیت شوم و خرابخود گشتم
خجلز رود نگاه و سراب خود گشتم

همه ریا , همه غفلت ,همه پر از خاری
کدامکار و عمل شد برایتان یاری؟؟؟

اگر که ذاکر تو روضهای برایت خواند
بهنیت زر و زیور میان اهلت ماند

اگر که شاعر تو بهرتو شعاری گفت
بهعشق شهرت و پول و دو صد دولاری گفت

چرا جدا شده راهم زراه قصه ی تو ؟
چراکه درک نکردم کمی ز غصه ی تو؟

خجل شوم که محرم بهتن کنم مشکی
ولیبرای غمت چشم من بود خشکی

اهالی ره آقا حواسمانباشد
حواسمانبه هدف های کارمان باشد

اگر که سنگ عزا را بهسینه می مالیم
اگرمیان همه بر حسین می بالیم

ره حسین ره قرآن , رهخدایی بود
نهاین که مثل من و تو ره جدایی بود

ره حسین , رهصدق و ره محبت بود
نهاینکه مثل من و تو ره خیانت بود

ره حسین , رهآزادگی , شهادت بود
رهحسین , ره مردانگی , شهامت بود

بلی , حسین و حسینیدلان کجا باشند
واهل هیئت ناعاقلان کجا باشند؟؟؟

امیر عباس علی پور

 

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

‫3 دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا