شعر مدح و مناجات امام زمان (عج)
ای گل نرگس
ای گل نرگس چرا همپای آهت غربت است
گریه کن لازم نداری ؟ روضه هایت خلوت است
چشم ما کرده هوس یکبار خون گریه کند
روزی این چشم بی توفیق، اشک حسرت است
یک حسین از تو رسید و عالمی آشفته شد
بین روضه، بودن صاحب نفس ها نعمت است
ناله ات ما را عزادار سر بر نیزه کرد
هرکجا که روضه داری اشک ما هم دعوت است
گوشه ی تنهایی ام دق می کنم، کی می رسی ؟
اشتیاق وصل از شیرینی هم صحبت است
سائل اشکم ، رفیق گریه های بی کسی
بچه های فاطمه الطافشان بی منت است
خرج روضه می شویم و منصب ما نوکری ست
روضه خوانی نعمت است و گریه کردن خدمت است
در نماز خویش هرشب روضه داری می کنم
می کشد تسبیح آه و روضه خوانم تربت است
غصه ی عریانی جد غریبت روی خاک
مایه ی آه تمام خاندان عصمت است
سینه ام بر زیر پا افتادنش را گریه کرد
تنگی پیراهنم پیراهنش را گریه کرد …
ناصر دودانگه