شعر اعياد و مناسبت ها

شب عشق و شب پیوند علی و زهرا
نیست عاشق به همانند علی و زهرا

روز محشر، به کتاب عمل ما بسته‌ست
مهر تأیید، به لبخند علی و زهرا

عرش را با ماه و با خورشید روشن کرده اند
آسمانی ها لباس نور بر تن کرده اند
عالم افلاک را گلزار و گلشن کرده اند
با حریرِ ابرها راهی معیّن کرده اند

وحی در هفت آسمان تا میزند ناقوس را
میبرد از خواب عالم وحشت کابوس را

پابه پای ناخدای خویش میخواند خدا
محرمیت نامه ی بین دواقیانوس را

وقتی که فاطمه به تو لبخند می زند
قلبت فقط به لطف خداوند می زند
لب وا کند و با غزل مهربانی اش
طعنه عسل به نیشکر و قند می زند

شاهان به هر دلبند گوهر هدیه دادند
اشراف به محبوب خود زر هدیه دادند

بین فقیران نیز هر کس دلبری کرد
او را ز گلهای معطر هدیه دادند

صدای به هم خوردن بال و پر بود
گمانم که جبریل آن دور و بر بود

نگاهش به در بود مهمان بیاید
صدای در آمد ، علی پشت در بود

دیده ام جلوه ای از روشنی محشر را
سحری نور دل فاطمه و حیدر را
ببرید آینه و جام و می و ساغر را
ریخت ساقی به کفم جرعه ای از کوثر را

در درون سینه آیات خدا دارد بقیع
گنج‏‌های معنوی از مصطفی دارد بقیع

ظاهراً خاموش می‌باشد به نزد مردمان
لیک در دل ناله‌ی واغربتا دارد بقیع

آفتاب از اين حرم دارد خجالت ميكشد
از سكوت ما قلم دارد خجالت ميكشد

چشم هاي شيعه در شهر مدينه سال هاست
از بقيع بي حرم دارد خجالت ميكشد

بقیع و چار مزاری که برده طاقت را
مفسّری ست که تفسیر کرده غربت را

بقیع و خلوت شب های سوت و کور خودش
نشانده بر دل خود داغ بی نهایت را

اینجا بقیع و گریه اینجا جرم دارد
با چشم خیس اینجا تماشا جرم دارد
بوی سقیفه می دهد بی حرمتی ها
در شهر حیدر نام زهرا جرم دارد

تو بیکرانه ای و داغ بیکرانه دیده‌ای
عجیب بی وفایی از اهل زمانه دیده‌ای

فقط نه اینکه دیده‌ای کبود،رنگ یاس را
تو خون تازه لحظه‌ی دفن شبانه دیده ای