ام المصائب

این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود

صبرش امان حوصله ها را بریده بود
وقتی که از حوالی میدان گذشته بود

یکتا دلیر عرصه ی عاشور, زینب است

پاک از پلیدی و ز گنه دور , زینب است

چون درک هیچ کس به مقامش نمی رسد

در کنه خویش , واله و مستور زینب است

چادر ببند بر کمرو انقلاب کن

شام خراب را سر شامی خراب کن

از ما مدافعان حرم انتخاب کن

روی تمام سینه زنانت حساب کن

مرا میان سپاهت حساب کن بانو

گدای خان حسینت خطاب کن بانو

بـرای آنـکـه بـگویـی تـو کـیـستـی بی بی

 مـیـان ظـلـمـت شب آفـتـاب کـن بـانو

لفظ و مضمون غزل وقتی برای زینب است

شعر هم از بیت اوّل در هوای زینب است

نام من چون در میان سائلانت ثبت شد

تا قیامت این دل عاشق گدای زینب است

عکسی از چهره ی زهراست جمالت زینب

مَثَل هیبت دریاست جلالت زینب

تو چه کردی که به فردا همه زن های بهشت

غبطه دارند به سر حدّ کمالت زینب

زینبم , اسطوره ام مهر و وفا را

نور می پاشم تمام کبریا را

در تمام عمر, با صبر و مدارا

یک به یک از پا درآوردم بلا را

دل بـــاده بـنوش است  سر خان عقیله

خـورده شب و روز  از نمک و نان عقیله

هر قـلب حسینی که شده  واله و شیـدا

در بزم حـسینی شـده مـــهمان  عقیله

ای خوشا بر آن دلی که بی قرار زینب است

روز و شب مویه کنان حیران کار زینب است

اشک او در گران است و پر طاوس نیز

هر کسی لایق مگر بر اشک زار زینب است

از صبر تو زینب (س) همه عالم شده حیران

با نــام تو زینب (س)همه دلــها شده گـریان

از غــصّــه و غــم هایتـــو ای عــمّــه سادات

بـــــر شـــیفتــگانتهـــمه دنـــــیاسـت خرابات

در واژه های شعر تو دیدم وقار را

حُجب و حیایِ فاطمی این تبار را

با تیغ خطبه فاتح صفین کوفه ای

مولا سپرده دست شما ذوالفقار را

خواهش نمود عقیلهزهرا که بسترش

در زیر آفتاب شودچون برادرش

گرمای ظهر وتشنگی و یاد کربلا ….

روضه گرفته استدر این روز آخرش