روی در خانه همینکه ردّ غم افتاد
پرچم سیاهی سر در بیت الکرم افتاد
شد محسنیه خانه ی ما بعد از آن روز و
جبریل هم وقت رسیدن دم به دم افتاد
علی رضوانی
با دست های کوچکم میخواستم تا
از ساربان انگشترت را پس بگیرم
دیشب نشد از دختر خولی دوباره
چادر نماز مادرت را پس بگیرم
شاعر:علی رضوانی