مدح امام حسین

هرکس دچارت گشت پس زد چاره ها را
بیچاره خود کرده ای بیچاره ها را

خورشید را هم مشتری خویش کردی
مجذوب نورت کرده ای سیاره ها را

بخشندگی اهل گنه در صف محشر
وابسته به یک گردش چشمان حسین است

غم نیست مرا گربرسد وقت مماتم
زیرا ملک الموت بفرمان حسین است

فطرس بیاورید کرامت شروع شد
باران گرفت, لطف و عنایت شروع شد
 دنبال نوکرند برایش پیمبران
أین الحسینیون ولایت شروع شد

از من مخواه حال و هوایم عوض شود

راه رسیدن به خدایم عوض شود

عیدی به بدون یوسف زهرا نمی شود

کاری کنید راه دعایم عوض شود

خاک حرم رسید, دوا نیز داده شد

آب حرم رسید, شفا نیز داده شد

ما طور خواستیم مقیم حرم شدیم

ما جلوه خواستیم, خدا نیز داده شد

در هر کجا به باورتان من چکیده ام
بر گریه های خواهرتان من چکیده ام
هر شب دلم به یاد شما بغض می کند
بر پاره پاره پیکرتان من چکیده ام
در اوج غربتی و به نِی تکیه داده ای
با ناله های آخرتان من چکیده ام
یک ضربه , دو , سه , رسید تا دوازده
از طرز کَندن سرتان من چکیده ام
حنجر نمانده , چقدر بَد بریده است
بر این بریده حنجرتان من چکیده ام
تیری شبیه نیزه ولی با شتاب ِ تیر
آمد به قصد اصغرتان من چکیده ام
یک دشت پُر شده ز تن اکبرت حسین
بر بید ریخته پرتان من چکیده ام
گوشواره را کشید و رقیه زمین خورد
بر خاک روی دخترتان من چکیده ام

علیرضا عنصری

هرکس که خانزاده غم واشک و ماتم است
یک ماه نه تمامی سالش محرم است

منِ نالایق اگر تشنه ی دیدار توام

ازطفولیتم ارباب گرفتار توام 

نیستممستحق این همه لطف و کرمت

تانفس میکشم ای شاه بدهکار توام 

سریدارم که مجنون حسین است

دلیدارم که دلخون حسین است

تمامدین پیغمبر به والله

همهپاینده از خون حسین است

نوری بهنسل ساقی کوثر اضافه شد

ماهی بهروی دامن مادر اضافه شد

مولودیآمدونمک نان خلق شد

بررزقسفره ها دوبرابر اضافه شد

از سجده بر حریم تو آغاز می شود

اسباب هر کسی که سر افراز می شود

اصلا کسی که سجده به مهر حرم نکرد

پیش خدا همیشه زِ سر باز می شود

تاآبشار زلف تو را شب نوشته اند

ما رااسیر خال روی لب نوشته اند 

دراعتکاف گیسوی تو سالهای سال

مشغولذکر و سجده و یا رب نوشته اند