شعر مدح و مناجات امام رضا (ع)
حبیب من
سنگ صبور بی کسی من ,حبیب من
شمش الشموس وادی طوسای غریب من
ای عشق من زیارت توجای خود ولی
کی می شود زیارت جدت نصیب من
****
یک عمر پای پنجره ات قفل ها زدم…
با صد امید بر در این خانه آمدم
عادت شده فقط ز توحاجت طلب کنم
این بار هم به حرمت سقا نکن ردم
****
ساقی رضا شود که مراهم رضا کنی؟
یک شب برای بی سر وپاها دعا کنی؟
از آن نگاه های خدایی به من کنی
یک کربلا برای دلم دست و پا کنی؟
****
من را رضا اگرنکنی گریه می کنم
بر من دعا اگر نکنی گریه می کنم
جان خودت که خسته شدم, قسمت مرا
کربوبلا اگر نکنی گریه می کنم
****
یک کربلا بده همه ی هستی ام بگیر
یک کربلا بده به من اصلا بگو بمیر
یک کربلا بده طلبت بیشتر بکن…
یک کربلا به راه خدابر من فقیر…
****
آقا برای کربوبلا زارمی زنم
از فرط هجر کربوبلا جار می زنم
این آخرین امید دلخسته ی من است
دست طلب به نام علمدار می زنم
****<%2
واقعا قشنگه…حرف دل