سرمایه آل کَسا

اهل عالم من دلیل خلقتم
گوهر بی مثل و والا عصمتم
از عقول ماسوا بالاترم
پاره جان رسول آخرم

من سراپا خیر و مهر و رحمتم
دین حق را مایه ی هر عزّتم
نام من گردیده حک بر نه فلک
خاکبوس خانه ام باشد ملک
من به دنیا رنگ و رو بخشیده ام
من به هستی آبرو بخشیده ام
آفرینش هر چه دارد از من است
جنّت از یمن حضورم گلشن است
همسر شاه دو عالم حیدرم
فاطمه خاتون روز محشرم

مهر در ذات خداداد من است
پادشاهی دست اولاد من است
عالم از اولاد من دارد شرف
هستی یکسو باغ من هم یکطرف
کلّ فرزندان من ماهند ماه
بر زمین و آسمان شاهند شاه
آسمانها گرد زیر گامشان
حق تجلّی میکند در نامشان
هستی هستی بود از هستشان
حکمرانی جهان در دستشان
یازده گل یازده نور حقند
بر همه بی شک ولی مطلقند
هرکه شد پابست آنها برد کرد
در حقیقت ظالمان را خُرد کرد
یازده نورٌ علی نوراند و بس
یازده موسای در طورند و بس
یازده بنیانگر روح اند روح
موج غم را ناجی و نوح اند نوح
یازده آئینه ربّ جلیل
بت شکنهایی قوی تر از خلیل

یازده فیض مسیحایی نفس
یازده منجی روح از هر قفس
یک یک اولاد من نام آورند
از تمام اهل عالم برترند
الغرض دنیا وفاداری نکرد
از خزان شد رنگ باغم رنگ زرد
دو محمّد سه علی و دو حسن
یک حسین و جعفر و موسای من
جملگی قربانی اعدا شدند
نوگلان پرپر زهرا شدند
لیک یک گل مانده من را در زمین
گل نه دلداری عزیز و مه جبین
او گل دردانه اهل ولاست
بهترین سرمایه آل کَساست
تا نگردد این گلم مجروح خار
زامر هستی آفرین پروردگار
گشته غایب از تمام دیده ها
تا که آید موعد امر خدا
اوتمام عشق و امّید من است
وارث آئین جاوید من است

او گل زیبا و مه روی من است
مرهم و داروی پهلوی من است
ذوالفقار شوهر من یار اوست
انتقام محسن من کار اوست
او به زخم نور عین من شفاست
یکّه خونخواه حسین و کربلاست
فکر خونخواهی ز دشمن آه اوست
زینبم چشم انتظار راه اوست
او گل زیبای احساس من است
فکر خونخواهی عباس من است

مجتبی صمدی شهاب