شعر روضه حضرت زهرا(س)

ای اذانِ اشهد انُّ علی مولای من
میشود تکمیل با دنیای تو دنیای من

چند سالی میشود تاج سر زهرا شدی
نقطه ی پایین “با ” , ای نقطه ی در “فا” ی من
 

یا علی جانم , فدای عین و لام و یای تو
حرف حرفم : فا و آ و طا و میم و های من

من خودم فکری به حال دردهایم میکنم
جان زهرا تو فقط غصه نخور آقای من

صبح تا حالا نشستم چند تا گل چیده ام
ای بزرگ خانه ام ! تقدیم تو گلهای من

هر چه کردم سینه ام نگذاشت , جان فاطمه
چند بار این بچه هایم را بغل کن جای من

من نمیدانم چرا هر وقت خوابم میبرد
استخوان من میفتد روی هم , ای وای من

دست تو وا شد خدا را شکر پس من میروم
راستی تابوت را آماده کرد اسمای من

بعد از این مسجد برو راحت برو راحت بیا
یک سر مویی اگر کم شد ز مویت پای من

پیرهن را بافتم یعنی به دردش میخورد ؟
یا خجالت میکشد این زینب کبرای من

علی اکبر لطیفیان