شعر مدح امام حسين (ع)
مقصّر
تقصیر کیست این همه مدت که نیستی ؟
تقصیر کیست در پس غیبت تو زیستی ؟
می ریزد آبروی من آن لحظه که ملک
می آورد به محضر پاک تو لیستی…
حق می دهم مرا نپذیری و رد کنی
و تا ابد تو بر سر حرفت بایستی
تقصیر دست و پا و دو چشم و زبان ماست
آقا , اگر که نیمۀ شبها گریستی
تقصیر ماست چون که نفهمیده ایم که
از جنس چیستی و خلاصه که کیستی!
ای کاش در سوال , من آقا مقصّرم ؟
پاسخ دهی به من که , مقصّر تو نیستی
محسن مهدوی
سلام
صبح با خنده ی باد بیدار شدم. دیگر درخت خانه هیچ برگ نداشت.
به منم سر بزن و نظر بده
تو نظرت هر چی خواستی برا مادر بنویس حتی شده یه کلمه