شعر مناجات با خدا
گدا را ببخش
گدا را تو با دیده تر ببخش
بکوبم سر خویش بر در ببخش
بیا قبل از آنکه رسوا شوم
به پیش همه روز محشر ببخش
به امن یجیب امام زمان
تو را جان آقای مضطر ببخش
شدم خاک نعلین شاه نجف
مرا این سحر جان حیدر ببخش
گناهاه فرزندها را بیا
دم آخری جان مادر ببخش
قسم میدهم جان آن که خودش
گرفتار شد پشت یک در ببخش
به حق زمینخورده کوچه ها
زمینخورده ها رو تو بهتر ببخش
ولی مقصد روضه کرببلاست
مرا با غم شاه بی سر ببخش
حسین ناجی ما گنهکارهاست
به اربابمان هر چه نوکر ببخش
به گودال هم فکر ما بود و گفت
محبان من را مطهر ببخش
همان لحظه زینب صدا زد حسین
اگر زنده ماندم برادر ببخش
نشد ای حسین جان بپوشانمت
تو عریان شدی بین لشگر ببخش
سر نیزه چشمان خود را ببند
به روی سرم نیست معجر ببخش
شاعر؟؟؟