یا نبی الله

از آسمان غم درد آورش زمین افتاد..
همان قبیله که پیغمبرش زمین افتاد

چه با ادب ملک الموت در زد آهسته
ز شرم فاطمه بال و پرش زمین افتاد

دراین دقایق آخر علی علی میکرد
ز احتضار نبی حیدرش زمین افتاد

ز گریه ی حسنینش به گریه افتاد و..
چه اشک ها ز دو چشم ترش زمین افتاد

پدر نگاه به چادر سیاه دختر کرد
مصیبت از نظر آخرش زمین افتاد

چقدر دست به سینه سلام کرد ولی..
ضریح خانه زهرا درش زمین افتاد

نوشته اند کمی بعد قتل پیغمبر..
میان عربده ها دخترش زمین افتاد

لگد به شاخه طوبی که خورد،زود شکست
به پیش چشم همه نوبرش زمین افتاد..

همان علی که چنان کوه بود این همه سال
به خنده گفت کسی… آخرش زمین افتاد!

گریز حرف مرا هرکسی نمیفهمد..
زنی جوان جلوی شوهرش زمین افتاد

سید پوریا هاشمی