امّ أبیها

از لگد ها به روی “در” , دو سه تا جا مانده
فکر کردند علی , بی کس و تنها مانده

میخِ دَر , شاهدِ این است بدانیم همه…
تا کجا …پای علی , حضرت زهرا مانده

هرگز از پشتِ ولایت , قدمی دور نشد
مات و مبهوت , بر او دیده ی دنیا مانده

علی آرام نشسته است دقیقا مثلِ…
ناخُدایی که به نامردیِ دریا مانده

آه… در خانه ی مولا دو سه روزی است فقط
نفسِ بی رمقِ “امّ أبیها” مانده

فاطمه مثل خیال است میان بستر
غیرِ یک روح , چه از فاطمه ی ما مانده

مردمِ شهر , ببینید که او رفتنی است
بر دلش , جای همه زخم زبان ها مانده

پوریا باقری