گرفته بوی تو را پیکرم تمام تنم
دوچشم و سینه ی من, هر دو دست سینه زنم
برای روضه ی تو زندگی کنم آقا
دلیل زندگی ام, بودنم, نفس زدنم
شناسنامه ی من صادره ز کرببلاست
به تربت تو گشودند کام من,دهنم
من اهل شهر شمایم دلیل هم دارم
گرفته لهجه ی روضه زبان من, سخنم
نماز در حرمت کامل است یعنی که
دیار کرببلا بوده از ازل وطنم
ز کودکی به نگاه تو مبتلا شده ام
غلام روضه ی تو,پادشاه بیکفنم
همیشه خادم این آستانه میمانم
حسین أمیری و نعم الأمیر میخوانم
محسن حنیفی