شعر شهادت حضرت زهرا (س)
بَـر دَر مَزَن بــه رویِ تو دَر وا نمی کنند
بَـر دَر مَزَنبــه رویِ تو دَر وا نمی کنند
چیزی مگو , که با تو مدارا نمی کنند
اینها که ساکتندو فقط بُهت کرده اند
هــرگز بـه پایِ حقّ تـو امضا نمی کنند
نزدیکشانمَـرو که فـدک را طلب کنی
اینهـا , خدا و مذهب و معنا نمی کنند
سیلی زدنبه رویِ تو را دشت کرده اند
دیگـر ز اشکِ فاطمـه پَــروا نمی کنند
جـانِ عـلی, کمی زِ درِ خـانه دور شـو
بیهوده شعله این همه برپا نمی کنند
تـا داغِسخـتِ مرگِ تــو را بر دلم نَـهَنـد
کاری به جز سکوت و تماشا نمی کنند
دشنام میدهند , تو خود را عقب بِکِش
شرم از حدیثِ « امِّ ابیها » نمی کنند
خواندمز چشمشان که به فکر شکستَنَند
بــا سنگ و چوب فکر مداوا نمی کنند
یاسر قربانی ( سیاه پوش )