شعر شهادت اميرالمومنين (ع)
استخوان در گلو و خار در چشم
جاده ی وصل علی و فاطمه هموار بود
لحظه ی پرواز روح حیدر کرّار بود
رنگ خون شد دستمال زرد بر پیشانیاش
یعنی اینکه جوشش زخم سرش بسیار بود
گوشه ی خانه به سر قرآن گرفتهزینبش
بر لبش امّن یجیب و ذکر استغفاربود
چند باری از سر شب تا سحر از حالرفت
گوییا آماده ی رفتن به سوی یار بود
بعد زهرا روز خوش هرگز ندیده مرتضی
در گلویش استخوان و بین چشمش خاربود!
یک نگاهش بر حسین و زینب و عبّاسبود
یک نگاه دیگرش هم بر در و دیواربود
غصّه ی خانه نشینی و غم سی ساله اش
پیش چشمش می گذشت و غرق این افکاربود
ماجرای کوچه و روی کبود فاطمه
مثل یک دیوار خانه بر سرش آوار بود
آنچه که شیر خدا را بر زمینانداخته
ضربه ی تیغ عدو نه … تیزی مسماربود
… آمداستقبال او با شاخه ی گل همسرش
روی دستش غنچه ی شش ماهه ی خونباربود
محمد فردوسی
سلام با چند مناجات از محمد سهرابی عزیز
به روزم
1)بی نشان باش و قبله ی همه شو
تا هزاران نشان دهند ترا
___________________________________
2)« مردان به آب تیغ شهادت وضو کنند »
من منتی ز ابروی دلدار می کشم
___________________________________
3)تیغ کرم تو بکند کار خودش را
هر چند گدای تو سپر داشته باشد
___________________________________
4)بیمار می شوم که پرستاری ام کنی
خود را زمین زدم که هواداری ام کنی
___________________________________
5)من زیر بار معصیتم ضعف کرده ام
دستی کجاست تا مدد ناتوان کند
___________________________________
6)کرمت سفره خالی مرا پر کرده
جان گرفتم به خدایی خدا با نانت ( حسین ایمانی )
___________________________________
___________________________________
باعلی یاعلی مددی
سلام دوست عزیزم!
وبلاگ جالب و زیبایی داری، جا داره تبریک بگم! مطالب وبلاگ من حتما برات جالب هست و به دردت میخوره. دیدنش ضرر نداره
http://islamic-wakeup.blogfa.com/