العفو

دوباره چشم بیمارم پُر آب است
درستم کن که کار من خراب است

عطش دارم، کسی هم فکر من نیست
بجای چشمه اطرافم سراب است

بجای توبه هی توجیه کردم
چقدر این بنده ات حاضر جواب است

مرا درمانده تر کن پشت این در
ولی راهم بده گاهی … ثواب است

حسابم را نرس، ای خوش حسابم!
اگرچه بنده ی تو بد حساب است

تمام فرصتم از دست رفته
به سوی قبر، عمرم پُر شتاب است

فقط زهرا برایم مادری کرد
فقط مادر دعایش مستجاب است

تهیدستم که دستم را گرفتند
به دستم خاک کفش بوتراب است

گرفتارم، نجف را قسمتم کن
خریدن کار آن عالیجناب است

نسیم کربلا! هنگام افطار
سلام تو به من بی اجتناب است

سرم شوریده ی عشق حسین است
دلم پیش علی طفل رباب است

سه شعبه ریخت برهم حنجرش را
لبش زخمی هرم آفتاب است

کنار خیمه خاکش کرد ارباب
ولی بعد از حسین، این غم عذاب است …

دو چشم کوچکش بر نیزه ها دید
به دست مادرش ردّ طناب است

رضا دین پرور