ایها العشق

تو به ما نور را نشان دادی!
ایها العشق! ایها الهادی!

ای دلیلِ طراوتِ چشمه!
روشنابخشِ هرچه آبادی!

ای که در بندِ بندگی هستی!
خوش به حالت، چقدر آزادی!

در ازل، قبلِ خلقتِ جنت،
با نگاهت، بهشت، می‌زادی

مثلِ خورشیدی و زِ نسلِ علی،
چه نکو رتبه‌ای، چه اجدادی!

وارثِ ذوالفقارِ مولایی!
وارثِ سجده‌های سجادی

نور را، منشأی و معنایی
عشق را، ریشه‌ای و بنیادی

حرفِ کج را، سکوتِ بی‌پایان،
حرفِ حق را، هماره، فریادی

…ای سرِ من!، بیفت بر قدمش
گر نیفتی به پاش، بر بادی!

به امیدِ توجهی خاصم
منِ بی‌دست و پا، منِ عادی

عادل حسین قربان