شعر وفات حضرت خديجه (س)

بانـویِ ختم المُرسلین

همیشه با امینِ خود ، امینی راستین بوده ست
خدیجه بهترین بانـویِ ختم المُرسلین بوده ست

تمامِ ثروت اش را نــذرِ چشـمانِ محمّد کرد
گلی که تشنه این چشمه ی شورآفرین بوده ست

بپرس از حمزه و عمّار و یاسـر خوب می دانند
خدیجه بانیِ اسلام در این سرزمــین بوده ست

فقـط او حافـظِ شـأنِ امیرالمومنیـن باشد
فقـط او لایقِ عنوانِ امّ المومِنین بوده ست

روایت می کند لبخندهایـش نـصِّ قرآن را
و در تفسیر کوثر اشک هایش دلنشین بوده ست

خـدیجه گوهـری دارد ، پیمـبر مــادری دارد
علی هم یاوری دارد مگر بهتر از این بوده ست ؟

چه ـوقی بهتر از این که علی دامـادِ او باشد
که تنها آرزویـش روزهایِ واپســین بوده ست

خـدیجه رـت امّا پاسـخِ یک شـهر سیلــی شد
به باورهایِ مردی که خودش یعسوبِ دین بوده ست

غزل بینِ در و دیوار پرپر شد ردیف اش ســوخت
همیشه آخرِ این روضه باید نقطه چین باشد …

 ابراهیم زمانی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا