بخاطر عشق

گرفت تا که قلم رُخصت از خدیجه ی کبریٰ
گرفت شعـرِ تَرم ، زینت از خدیجه ی کبریٰ

قسم به جاه و جلالش قسم به مال حلالش
گرفته سفره ی دین برکت از خدیجه ی کبریٰ

وَ أینَ مِثْلُ خَدیجه؟ بـس است قولِ پیمبر
برای اینکه کنم مِدْحَت از خدیجه ی کبریٰ

به جان مادر ما ، کمتـر است مریم عَـذراء
هزار مرتبه در عصمت از خدیجه ی کبریٰ

اگر نـبود محمّـد ، برای همسری خویـش
ندیده بود أحـدی رغبت از خدیجه ی کبریٰ

و در مسیر پُر از زحـمتِ رسـالتـش احمد
ندید هیچ به جُز خدمت از خدیجه ی کبریٰ

گدا صفت بنشین پای خـوانِ او که بگیری
سه وعده روزیِ بی مِنّت از خدیجه ی کبریٰ

گذشته از همه ی هستی اش بخاطر عشقش
رسیده عشق به حیثیّت از خدیجه ی کبریٰ

خودش بدون حرم ، دخترش مـزار نـدارد
رواست شرم کند”غُربت”از خدیجه ی کبریٰ

لباس آخـرتش بی شک از بهشت می آید
خُدا چنین بکند دعوت از خدیجه ی کبریٰ

شُتر سوارِ جمل ، سخت از توأم مُـتنـفِّـر
چرا که داشته ای نفرت از خدیجه ی کبریٰ

رضای فاطمه را کرده ایم مسئلت از حق
سُروده ایم به این نیّت از خدیجه ی کبریٰ

محمّدقاسمی