بر مشام خاکیان

بر مشام خاکیان بخشیده جان بوی حسین
شد گلستان کل عالم از گل روی حسین

ماه شعبان را رسول الله خوانده ماه خود
چون نمایان می شود در آن مه روی حسین

دست ِ خالی ، دست ِپر ، افلاکیان و خاکیان
هر که را دیدیم راهی می شود سوی حسین

جبرئیل از آسمان با سر می آید تا زمین
مست ِ مست ِ مست ِ مست از نام دلجوی حسین

آی دنیا ، این حسابش فرق دارد با همه
وای بر تو گر شود کم ، یک سر ِ موی حسین

می کند بر اهل باطل ، خواب را زین پس حرام
زور بازوی علی و زور بازوی حسین

دارد از کار جهان کم کم گره وا می شود
سرور آزادگان تشریف فرما می شود

کرده غوغا مهربانی ِ بدون منتی
هر چه طوفان بود را برده نسیم رحمتی

آمده باب نجات ِ کل دوران ها حسین
میکشد شیطان ز دل امشب چه آه حسرتی

آمده آن کس که دارد مهربانی های او
قدّ ِ سنّ ِ حضرت حوا و آدم قدمتی

هر که هستی ، هر چه هستی همره فطرس بیا
ای گنهکاران نباشد بهتر از این فرصتی

کوری چشم تمام ابتران رو سیاه
فاطمه آورده بهر دوش بابا زینتی

کفر آنهایی که می دانید بالا آمده
یا علی گویید بابای علی ها آمده

آیه والفجر در آغوش کوثر ، دیدنی است
دومین شیر ِ ولی الله ِ اکبر دیدنی است

آسمان جانم حسن ، جانم حسن دارد به لب
شوق دیدار ِ برادر با برادر دیدنی است

عرش و فرش امشب همه هستند سرتا پای چشم
بس که آقازاده ی زهرا و حیدر دیدنی است

اینکه روز اولش کرده شفاعت این چنین
دستگیری هاش در فردای محشر دیدنی است

آن که او را جور دیگر دوست می دارد خدا
لیلی ِ تا روز محشر بی برابر دیدنی است

شیر مردی که شود در کل عالم غیرتش
رمز ماندگاری ِ دین پیمبر، دیدنی است

آی اسلام ِ محمد ، بیمه هستی با حسین
ماندگاری ِ تو را با خون زَنَد امضا حسین

در زمین و آسمان یکتاست، ای جانم حسین
مهربانی های او غوغاست ، ای جانم حسین

می خرد دَرهم ، سوا کردن نباشد عادتش
بس که مثل مادرش زهراست ، ای جانم حسین

هر که با او در بیفتد را خدا خوارش کند
پرچم ارباب ما بالاست ای جانم حسین

هر چه بد کردیم ما ، او خوب بود ، او خوب بود
بیشتر از ما به فکر ماست ای جانم حسین

شک ندارم قاتلش را هم شفاعت می کند
آی مردم او دلش دریاست ، ای جانم حسین

داد سر اما به ذلت زندگی را سر نکرد
بچه شیر حضرت مولاست ای جانم حسین

ما رایت ِ زینب کبری به عالم یاد داد
زندگی با او فقط زیباست ، ای جانم حسین

آبرو خواهی اگر هم در زمین ، هم آسمان
با حسین بن علی بن ابیطالب بمان

خانه کعبه به زیر منت ِ کرببلاست
عزت اسلام هم از عزت کرببلاست

هر که گوید روزگار معجزه گردیده سر
بی خبر از کیمیای تربت کرببلاست

اربعین به اربعین عالم همه در حیرت از
سفره داری های اعلی حضرت کرببلاست

هر که در این زندگی یک جور دارد حسرتی
شکر حق که در دل ما حسرت کرببلاست

ما اگر که ای خدا روزی بهشتی هم شویم
بینمان حتی در آنجا صحبت کرببلاست

السلام ای شهر رویایی ما ، ای کربلا
آه از حال خوشت ، ای کربلا ای کربلا

ای تمام اعتقادم ، دوستت دارم حسین
حضرت باب المرادم ، دوستت دارم حسین

هم در این عالم ، هم آن عالم ، تو تنها می رسی
وقت تنهایی به دادم ، دوستت دارم حسین

روسیاه و کوچک و بی دست و پا هستم ولی
پای تو من ایستادم، دوستت دارم حسین

هر چه هستم ، هر چه آمد بر سرم در روزگار
دل به غیر تو ندادم، دوستت دارم حسین

زیر خنجر ، غرق خون ، لب تشنه ، زخمی ، آه آه
باز هم بودی به یادم دوستت دارم حسین

رفت عمر و جان ندادم از غمت واویلتا
جان عباست ببخش این سخت جانی ِ مرا

 محمد حسین رحیمیان